Een kort uitstapje naar Elmina en Kakum

Ik slaap onrustig want ik ga een paar dagen op reis. Eerst naar Elmina, voor een bezoek aan een een fort, die een grote rol speelde in de geschiedenis van de wereld en de slavernij. En daarna naar Kakum National Park voor een wandeling in het bos, over de beroemde walkway op 40 meter hoogte en om daar in een boomhut te slapen. Deze twee staan al lang op mijn 'lijstje' en  na jaren is het dan zover. Om 6u sluip ik de kamer van de guesthouse uit met mijn rugzakje. Ik heb geluk. Een andere gast van de guesthouse komt net naar buiten lopen met zijn koffer om met een taxi naar het vliegveld te gaan. Ik waag mijn kans en vraag een lift. Binnen een mum van tijd ben ik bij '37' waar ik een lokaal busje (trotro) zoek om naar het station genoemd 'circle' te gaan. Ik luister goed naar wat de jongens roepen die als ware acrobaten aan en uit busjes hangen en klanten proberen te trekken. Luidkeels schreeuwen zij hun bestemming waar ik vrijwel niets van begrijp. Ze geven met hun handen soms ook de bestemming aan, bijvoorbeeld door cirkels te draaien voor mijn bestemming. Een busje stops vlak bij me, ik zeg dat ik naar Circle moet. De man kijkt me glazig aan. Ik zeg nog een circle. Hij zeg 'cekkel'? Ik knik en hij gebaard me in te stappen. Omdat er nog geen file is ben ik zo bij het juiste station. Daar aangekomen loop ik met een aardige medereiziger naar het de plek waar de bussen staan die mij zijn aangeraden. Dat is niet even naar een ander perron lopen maar ruim 10 minuten langs een weg met een stoet auto's, trotros en een hoop stof. Eenmaal bij de juiste plek aangekomen aangekomen blijkt dat de bus naar Elmina pas om 10u vertrekt. Dat is veel te laat voor mij, het is nog geen 7u en ik wil lekker vroeg voordat het écht heet begint te worden eigenlijk al ter plekke zijn. Mij wordt aangeraden een trotro naar een ander station te pakken. Die trotro staat gelukkig al vlakbij. Dus hup weer instappen. En weer eruit bij een ander station, Kaneshie. Daar staat een hele lange rij trotros en bussen met allerlei bestemmingen. En in plaats van een directe bus uit te kiezen stap ik in de eerste de beste trotro met bestemming Elmina. Lekker makkelijk denk ik want dan hoef ik niet zo ver te lopen. Maar al redelijk snel kom ik erachter dat ik beter iets verder door had moeten lopen om een directe bus te pakken. Nu zit ik in een ware stoptrein die echt om de haverklap stopt om mensen in en uit te laten stappen. Ik maak een notitie in mijn hoofd voor de terug reis. Een directe bus dus. Dan duurt de reis algauw een uur minder lang namelijk. Bij Cape Coast aangekomen zegt de chauffeur dat ik even over moet stappen op een ander trotro die me dan af zal zetten bij Elmina waar we al bijna zijn. Ik sputter tegen omdat ik al voor de hele rit had betaald. Maar de beste chauffeur zegt dat ik me geen zorgen hoef te maken, de betaling wordt geregeld. Een beetje wantrouwend stap ik uit de trotro en vervolgens weer in de volgende, een heel klein exemplaar waar ik me naast enorme emmers en tassen pers en met mijn knieën tegen de bank voor me. Vijf minuten later stap ik weer uit, en ben ik blij verrast dat ik inderdaad niets extra hoef te betalen. Ik ben onder de indruk, wat goed geregeld! Ik gooi mijn rugzak op mijn rug, zet mijn zonnebril op en ga op weg naar het fort. Vier uur nadat ik uit het guesthouse vertrok, loop ik dan Elmina in, via de Gouda avenue. De naam zegt al genoeg. En na een kleine 20 minuten lopen ontvouwd zich een prachtig uitzicht met zee, strand, palmen en rechts van mij het fort. Ik ben er!